بصى ياستى بعد ما انا وصلت للمعلومه بتاعة ان جوزى مش الزوج اللى اقدر اكمل معاه
واللى انا اتجوزته فى ظروف ما خلتنيش اختار ولا افكر
قعدت سنتين افكر اعمل ايه اطلب الطلاق وارجع لبابااللى هايوريلى الويل
ولا اقعد ويمكن انا حالى احسن من غيرى
واكلم ماما تقوللى اصبرى انتى مش شايفه امك مستحمله ازاى ده انتى فى نعيم
هنا ارجع اقول لنفسى اسكتى واقعدى وحاولى تغيريه حاولت اغير طريقة لبسه وكان بيوافق وشكله كمان وكان بيوافق
احاول وانا معاه احس باى سعاده مفيش فايده
كل مانروح فى مكان ومهما كان الناس اللى معانا وطالما هو موجود انا حاسه بالتعاسه
المهم فضلت احاول وافشل وافكر واخد القرار وبعدين ارجع فيه لحد ما فى يوم
قولتله انا مش قادره اكمل وعايزه اتطلق
سالنى ليه قولتله انا مش بحبك وانا محتاجه احب قاللى بعد كل السنين دى ماحبتنيش انتى مابيطمرش فيكى
المهم عمل كتير
واتطلقت لمدة ست شهور
ولما ضغط عليا بالولاد رجعت تانى بعد ما كنت مش باتصوره اكتر من الاول لانه فى فترة الطلاق بين كل الصفات الوحشه اللى كان استسلامى وجبنى مش مبينها
المهم بعد ما رجعت اتعرفت على راجل محترم من خلال الفيس بوك
وحبيته هو متجوز وظروفه نفس ظروفى تقريبا وولاده كمان زى ولادى وحبيته جدا لدرجة انى عشانه حرمت نفسى على جوزى ودى كانت حاجه سهله بالنسبه لى لانى ما كنتش باطيقه
المهم رجعت الاحاسيس بتاعة الاحتياج لشريك حبيب ترجع تانى وبقوة وبالنسبه لى كان موضوع الانفصال عن جوزى مافيهوش رجعه (دا بعد جواز دام 15 سنة) المهم قعدت فى حروب معاه ومع اهلى وضغوط من ناحيته عشان اناع عندى بنت 12 سنه وولد 10 سنين
بعد عناء اتطلقت بقالى تقريبا اسبوعين متطلقه وفى قمة سعادتى انى اتخلصت منه المشكله ان الشخص اللى بحبه ده متجوز وهو عايز يتجوزنى اكتر منى
لدرجة انا بقوله خلينا كده عشان الجواز بيضيع الحب هو بيقوللى لا انا هاخليكى تحبى الجواز بس فى نفس الوقت هو مش عايز يهدم الكيان اللى بناه واستحمل معاناته فيه لمده 15 سنه
وبيقولى نتجوز من غير ما هى تعرف وفى نفس الوقت عايزنى استنى لما ظروفه تسمحله يعنى كمان سنه او اكتر شويه انا بحبه جدا ومش متخيله حياتى من غيره لو ما كلمنيش يوم انهار ويبقى يوم وحش جدا بس مش عارفه تصرفى صح ولا غلط ؟؟؟؟؟؟؟؟ انتى قوليلى رايك اوك يا مروه —- وميرسى على وقتك واهتمامك سلام دلوقتى
——————————————-
