انا عندي 27 سنة بنت متواضعة جدا و متخرجه من كلية من كليات القمة و بيقولولى ان شخصيتي حلوة و ..و من اسرة محترمة و متعلمة و مقبولة اخلاقيا و اجتماعيا و ماديا والحمد لله…..و باشتغل فى وظيفة محترمه بقالى خمس سنين.. و الحمد لله عمرى ما حسيت انى عندي عقدة نقص من اى حاجة لا مادية و لا معنوية…و باحترم نفسى و اهلى جدا وبحبهم و عارفة قيمتهم و قيمه نفسى ..طبعا فى حياتى قابلت شوية ناس كده..بس مكونتش بارضى اتجوز حد مش حساه بقلبى و عقلى..لانى كنت دايما باحترم عقلى جدا و أى حد ( مهما كان عاجبنى) كان لازم اكون حساه بقلبي و مقتنعه بيه بعقلى ( بافكاره و بشخصيته الناضجه و مبادئه)…
المهم بدات القصة من حوالى 4 شهور ..بداية جادة جدا …واحده صاحبتى رشحتنى لواحد صاحب جوزها…شخص محترم و عايز يتجوز و يستقر ….عنده 29 سنة و بيشتغل فى وظيفة محترمة و عمرها ما سمعت عنه اى حاجة وحشه على اخلاقه.
و …. انه قالها انه قابل بنات كتير سنهم صغير بس حس ان تفكيرهم لسه صغير و مش ملائم لتفكيره…و انه عايز يتجوز و يستقر مع حد ناضج و متزن…….
و قابلته…..انسان لطيف ..محترم..شكله كويس………..لما.اتكلم حسيت انه حد طيب و صريح و مثقف و تفكيره……مبدئيا ف اللى سمعته …….كويس جدا…معتمد على نفسه مش على اهله…. و عارف هو عايز ايه كويس……وبياخد كل قراراته لوحده….من غير اي تدخل من اي حد من اهله…….حتى لو ماقتنعوش……لحد ما نجح و اثبتلهم انه كان صح..و.و.و.
بداية مشجعه جدا…و اتقابلنا كتييييير بعد كده و اتكلمنا اكترررر..علشان نتعرف على بعض اكتر و نشوف هانفهم بعض وللا ايه و هانوصل لحد فين…….
اتكلمنا فى حاجات كتير اوى…افكار و مبادىء وأراء و شخصيات و اهتمامات و قرارات ووجهات نظرنا ف كل حاجه و حياته و حياتي و اهله و اهلي و كل تفاصيل حياتنا احنا الاثنين و احلامنا و اهدافنا .ووو.و.و..و
و لقينا اننا متفاهمين جدا جدا ف كل حاجه تقريبا …. و متفقين جدا.جدا…………و كان الصدق و الصراحه و النيه الخالصه لله……… هما الاساس في كل حاجه زى ما اتفقنا…….
و أخيرااا.قلناها سواا…..وجدتهااااا….هو ده الانسان اللى كنت باحلم بيه……….هوده تعويض ربنا ليا عن كل حاجه قبل كده….
و هو قاللى نفس الكلام ده ……..انه حس اني الانسانه اللى كان بيحلم بيها……….و ان ربنا عوضه بيا عن كل حاجه قبل كده….و انه حبنى وارتضانى و مقتنع و مبسوط اوي….و.و.و.و……..واننا وصلنا لمرحلة تفاهم كبيره جدا فى وقت بسيط…و انه حب ناضج و قيم و و و و……..
الحمد لله…. ….عشت أجمل أيام ف حياتي ……..اجمل احاسيس و احلام و اماني….و الله…..كنت طايره ف السما……و حبيته جدا…..و كانت نيتى خير جدا…….و دعينا ربننا كتيير انه يجمعنا على خير……
المهم كلم اهله و كلمت اهلى…. و اتفقنا اننا مش هانسمح لأى حد يقف ف طريقنا لاننا مش صغيرين….. و عارفين احنا عايزين ايه كويس………. و مقتنعين ببعض و راضيين جدا……و هو ده المهم…..احنا الاثنين…..نكون متفاهمين و متفقين …..و الاهالى رايهم مهما كان مهم….بس.قرارنا اهم………..لاننا ف انهايه احنا اللى هانعيش سوا……..و مدام مفيش اي حاجه اخلاقيه ممكن تشين( وده كلامه على فكره) ف اصل العيلتين…خلاص…
و بدأت المشكله……….مامته اعترضت لأنى كبيره عليه ( انا 27 سنة و هو 29 سنه يعنى اكبر مننى بسنتيين بس….يا حرام ) قالتله….ليه مايخدش واحده عندها 22 و للا 23 لكن 27 يا خبرر…تهريج……هيرمى نفسه واللا ايه………….و يا حبذا لو هى اللي نقيتهالوا
المهم الولد مشكورا اتخانق معاها و عد ت الحكاية…….
و جددنا اتفاقنا تانى و أكدنا عليه…..ووعدنى ووعدته…..و كنا كويسين جدا……و انه مش محتاجلهم فى حاجه علشان هو اللى بانى نفسه بنفسه….ومش عايز منهم حاجه وان القرار قراره هو (بس حسيت يا مروة انه خايف و قلقان اوي وشايل هم موافقه مامته ورضاها.. .وقلت يمكن علشان هو ابنها الكبير و مش عايز يزعلها ..و ده كان مهم بالنسبة ليا برضوعلشان انا مامتي متوفيه و عارفه قيمه الام كويس اوي. )
و فهمته طبيعه شخصيه بابا و اخويا ازاي علشان ما يحصلش اي سوء تفاهم………و وكلمني عن اهله و مامته وانها بتهتم بالمظاهر….و البيبسى والشيبسي و الحركات ديه…
و بعد اسبوعين.حدد معاد…و جه البيت……هو وأهله…باباه و مامته و اخواته ….و استقبلناهم …..قاعده تعارف بسس بين العيلتيين…….زى ما اتفقنا…(و هو كان بيأكد على كده..اوي..اوى).
طبعا انا كنت هاموووت من الخوف و القلق و الكسوف.و رجلى كانت بتخبط ف بعضيها والله……و قلقانه مامته متحبنيش وللا اهله ما يحبوناش وللا اهلى مايحبوهمش (مع اني والله كنت مستعده اعمل اى حاجه لو ده حصل من اهلي و اقنعهم باى وسيله)
..والمهم قعدت مامته تتكلم…..و عادي….. بس مكلمتنيش غير كلمتين بس طول القعده)……..و هو كان شكله متغير كده …و مبصليش خالص
المهم……قلقت شوية بس قلت عادي… يمكن مكسوف هو كمان.او تعبان و مخنوق لانه كان سايق مده طويله..يمكن؟؟!!!..
المهم استأذنوا……… و قبل ما يمشوا الراجل الطيب والده واللى كان قاعد ساكت و رزين من اول ما شوفته…..اتكلم كلمتين زي الفل و قال لبابا …..ان شاء الله خلال يومين أكيد هنيجي زياره تانيه نتمم فيها الموضوع على خير….
كلام جمييييل اوي …..الحمد لله
. و اخدت الام القرار بالانصراف…….تماماو فورا…بعد تلك الكلمتين ………..
و انصرفوااااااااا…………
………(مفهمتش…)…….الظاهر اننا معجبتهمش..واللا ايه.. …..( مع انى كنت حباهم كلهم و الله)… او يمكن معجبهمش بيتنا(علشان بسيط و صغير)….. اسلوب التقديم…..ياي مفيش اتيكيت..(كان قاللي ان مامته بتهتم بالشكليات ديه)……طلعنا ناس مش كلاس خالص….و الطريق و المكان زحمه….مفيش باركنج….تحت البيت….تعبوا يا حرام….مع انه كان ساكن من سنتين ف نفس المنطقه و الله…..و هي منطقه معقوله جدا….(.طب اهله اوكي………بس هوووا……ماهو عارفني كويس….)
(عايزه اقوللك يا مروة ان باباه و مامته بيشتغلوا زي بابايا و مامتي( الله يرحمها )بالضبط….انا شايفه اننا نفس المستوى الاجتماعى و المادي بس يمكن هم اغنى شوية لانهم سافروا بره من زمان وافتكروا اننا اقل لاننا ابسط؟؟ )
وبس…….من بعدها…….طول الليل لا حس و لا خبر منه………
صبرت و استنيت……قلبى انقبض…..و خفت جدا……..
تاني يوم…….كلمته …..ما ردش……
بعتله مسدج …..برضوا ……مفيش فايده……..
و أخيراااا…رد عليا بمسدج…………..و كانت الصدمه الكبرى…… نزل علينا الخبر كالصاااااااعقه…………
اهله رفضوا …بشكل عام..و بدون ما يقول اى تفاصيل……….و بيعتذر……و بيفكرنى ان كل شىء قسمة و نصيب وان دول اهله مهما كان (اذ فجأتن كده افتكر)…….و انه( مشكوراا…) بعد كل ده بيقدرني و بيحترمني…( غريبه بعد ما كان بيحبنى…)….و بيدعيلي ان ربنا يكرمنى باللى احسن منه ( شكر الله سعيه)..و بيطلب منى اسامحه واني افتكر انه( جزاه الله خيرا) غير ف حياتى و لو لمده شهر واحد……….
طبعا….اتصدمت صدمه فظيعه ……قضيت اسوأ ليله ف حياتى………ادونى مهدىء علشان اعرف انام……….و معرفتش…..
احساس فظيع بالصدمه و الغدر والجرح………مكونتش قادره اصدق انه يقول كده ……….انه يعمل فيا كده…يصدمنى كدة……..بعد كل الاهتمام و الحب و الاقتناع و الكلام ووووو……..يطلع كل ده مالوش اى قيمه…..مالوش اى تمن …..بسهولة كده………….
من الصدمه ……….معرفتتش ……ابكى…….كنت حاسه و الله ان قلبى بيوجعنى ……..بينزف….. قعدت اربع ايام مش باكل و لا باشرب و لا بانام و لا بروح شغلى و مش عارفه حتى اخرج من اوضتى………مش قادرة اتنفس…. ………مش قادرة اصدق…….وواحشنى.(عبيطه مش كده)……و كمان باحاول التمسله الاعذار….اقول يمكن لحظه ضعف منه…..لحظه تهور …لحظه يأس………
قتل الامل ده حاجه صعبه اوي اوي……….بعد ما طلعنى ساااااابع سما ……نزلنى على جدور رقابتي لسااااااابع ارض………الله يسامحه……….
المهم …طبعا كنت هاموت و اعرف ليه……….. بعتله مسج قلتله ان مش ديه الطريقه الللائقه اللى ننهى بيها اللى كان بننا ……..و انى عايزة اعرف ليه…………..
مشكورا…..قدر أخيرا…. يواجهنى و يتصل بيا……..و صدمنى اكتر لما قاللى…..انه مقتنع باللي بعته و الا ماكنش بعته……و انه بعته بعد تفكير طويييييل (مكملش يوم… )و انه اتخانق يوميها معاهم ……لحد الصبح…….(تعب نفسه يا حرام..)…
طب و الاسباب ايه……………اسباب مالهاش لازمه نتكلم فيها……. (.علشان يا حرام مايزعلنيش)
…..اسباب مالهاش لازمه نتكلم فيها…….مش مهمه لدرجه اننا نتكلم فيها …. بس مهمه لدرجه انها تنهى الموضوع….و لدرجه انها تقنعه…………..يااااااا
و لما ضغطت عليه قاللى انها نفس الحاجات اللى اتناقشنا فيها قبل كده……..فرق السن (اللى هو عارفه) و الشكليات( اللى كانت مش مهمة….و يمكن هو و اهله محبونيش انا واهلى.)
طب ماحنا اتناقشنا فيها قبل كده……..طب و انا……….
كل اللى نزل عليه انه اسف… اسف…أسف….. وانه مش عارف ينام لانه حاسس انه ظلمنى و انه كان فعلا (والله) صادق ف كل كلمه قالها لى…قبل كده…….بس كلام اهله لمسس معاه ف كام حاجه كده و اقتنع…….بكل بساطه……..و انه لما مشاعره اتحطت على المحك….حاول يتصارح مع نفسه…..و ..اكتشف الاكتشاف العظيم ده……اننا اتسرعنا ….كان لازم نتعرف على بعض اكتر من كده.و انه محبنيش اد ما انا حبيته…..و هايدعى ربننا انه يسامحه حتى لو انا ماسامحتوش…… …(على فكرة هو كان بيحب واحده زمان و كانت اجتماعيا و تعليميا اقل منه و سابها لما اهلها حاولوا يستغللوه ماديا و ماهتموش بشخصه هو خالص وهي ما وقفتش جنبه ووافقت على كلام اهلها)
وبس خلاص………انتهت الحكايه……….
المشكله ان بعد الاهانه ديه و الجرح ده و الصدمه ديه………لسه مش عارفة انساه.. …و مش قادره اصدق انه حد سيىء……و واثقه انه طيب و اكيد جواه حاجه كويسه……….
و اسئلتى يا مروة هي
عايزة اعرف ايه تفسيرك للي حصل و تحليلك لشخصيته؟؟؟
و هل فيه حد يضحى بحد بيحبه بصدق….واتفاهم معاه بسهوله كده ….. علشان شوية الحاجات ديه …..يضحى بحد متكافيء معاه نفسيا و ثقافيا و فكريا و عاطفيا……… علشان شوية مظاهر و شكليات ( الانسان نفسه مش مهم خاااالص) …. وحتى ما يديش نفسه فرصه لاعاده التفكير….. او حتى محاوله تانيه مع اهله
و هل هو حبنى و اللا لا…و هل هييجي يوم و يندم عليا و يرجع وللا لأ
واعمل ايه ف احساسي بالاهانة اللى مضايقنى ليل نهار…بقالى شهرين تقريبا محروق دمي و مش مقتنعه ان ديه اسباب منطقية ممكن تنهى الموضوع ؟؟؟؟ و باتخنق اوى لما اتخيل الكلام اللي مامته و اخواته ممكن يكونوا قالوه ليه عليا…..
وهل هو فعلا شخصية ضعيفه قدام مامته …..و هل انا او اهلي قصرنا ف حاجه…و هل لو قصرنا في الشكليات ديه فعلا يبقى هم ليهم حق ..(المشكلة انني احيانا بحس انني من القلق معرفتش اضايفهم صح..و اني اديت حجه لمامته عشان ترفض ..و بلووووم نفسي على كده كتيير(انا من النوع اللي بيجلد نفسه كتيير لو غلط او قصر ف اي حاجه)
و بقعد ابص على بيتنا و اهلى و بحاول اكتشف ايه اللى ممكن يكون صدمه اوى كده ؟؟!! و لو ده حقيقى الناس ملهومش اى قيمه خالص …(.مش مصدقه ان تفكيره ممكن يكون كده)!!!
و العيب فيه وللا في اهله و للا فينا؟؟؟
و انا غلطت ف ايه بالضبط و ذنبى ايه فى ده كله ؟؟؟؟
وازاي ابطل افكر فيه و اتمناه او استناه؟؟؟
بجد…اسفه ..يا مروة …..طولت عليكي……بس اعذريني…انا عارفة انها يمكن مشكله مكررة و هايفه بس صدقينى اثرت فيا اوي.اوي…………..مستنيه ردك…و شكرا اوي ليكي……..
